عصب مدیان معمولاً به قسمت شست دست، احساس و حرکت می دهد. این قسمت شامل کف دست، انگشت شست، انگشت اشاره، انگشت میانی و انگشت حلقه می شود. ناحیه ای در مچ که عصب وارد دست می شود، تونل کارپال نامیده می شود. این تونل به طور معمول باریک است. یک رباط یا بافت ضخیم درست در زیر پوست شما (رباط کارپال) قسمت بالای این تونل را تشکیل می دهد. 

هر التهابی می تواند این عصب را درگیر کند و باعث درد، بی حسی، مورمور یا ضعف شود. این شرایط سندرم تونل کارپال نامیده می شود. برخی از افرادی که دچار سندرم تونل کارپال می شوند، با یک تونل کارپال کوچک متولد می شوند. 

سندرم تونل کارپال همچین می تواند بر اثر حرکت مکرر مچ و دست ایجاد شود. استفاده از ابزارهای دستی ارتعاشی نیز ممکن است منجر به سندرم تونل کارپال شود. تحقیقات هنوز تأیید نکرده اند که تونل کارپال بر اثر حرکاتی مانند تایپ کردن با کامپیوتر، استفاده از ماوس یا حرکات تکراری به هنگام کار کردن، ساز زدن یا ورزش کردن ایجاد می شود. 

اما، این فعالیت ها ممکن است موجب تاندونیت یا بورسیت در دست شوند که می تواند منجر به تنگی تونل کارپال و بروز علائم شود. سندرم تونل کارپال اغلب در افراد بین ۳۰ تا ۶۰ سال رخ می دهد. این شرایط در زنان نسبت به مردان شایع تر است. عوامل دیگری که ممکن است منجر به سندرم تونل کارپال شوند، شامل موارد زیر می شوند: