آرتریت سپتیک یک نوع جدی از عفونت مفصلی بوده که باید بلافاصله تحت درمان قرار بگیرد و در واقع یک اورژانس اورتوپدیست. این عفونت در صورت درمان به موقع به طور کامل بهبود پیدا می کند؛ اما در شرایطی که درمان صورت نگیرد می تواند با گذشت زمان وخیم تر شود.
آرتریت سپتیک چیست؟
آرتریت سپتیک یک عفونت در مایع مفصلی و بافت مفصل می باشد. این عفونت در کودکان بیشتر از بزرگسالان دیده می شود. در آرتریت سپتیک عفونت معمولاً از جریان خون به مفصل می رسد. در برخی از موارد، مفاصل ممکن است بر اثر یک تزریق داخل مفصلی، جراحی یا جراحت دچار عفونت شده باشند.
علت ابتلا به آرتریت سپتیک
باکتری ها، ویروس ها و قارچ های مختلف می توانند باعث ایجاد عفونت در مفصل شوند. مواردی که ممکن است منجر به این بیماری شوند عبارتند از:
- استافیلوکوکوس: رایج ترین نوع باکتری که معمولاً سبب عفونت های پوستی می شود.
- آنفولانزای هموفیلوس: باکتری هایی هستند که می توانند سبب عفونی شدن حنجره، نای و برونش شوند.
- باسیل های گرم منفی: گروهی از باکتری ها که شامل E.coli می شوند.
- استرپتوکوکوس: گروهی از باکتری ها که می توانند منجر به چندین بیماری شوند.
- گونوکوکوس: باکتری هایی که سبب سوزاک می شوند.
- ویروس ها: ویروس هایی مثل HIV که می تواند سبب ایجاد عفونت های مفصلی در افراد از هر گروه سنی شود.
راه های انتقال ویروس عامل آرتریت سپتیک
باکتری از راه های گوناگونی می تواند وارد بدن شود. مثل:
- شکستگی استخوان، که در آن استخوان از پوست بیرون زده باشد (شکستگی باز)
- عفونت هایی که از قسمت های دیگر بدن مثل پوست یا اندام تناسلی به سایر نواحی بدن سرایت می کنند.
- زخم های عفونی
- ورود اجسام خارجی به داخل پوست
- آسیب دیدگی هایی که سبب پارگی پوست می شوند.
چه افرادی در معرض خطر ابتلا به آرتریت سپتیک قرار دارند؟
عوامل خطرزای آرتریت سپتیک عبارتد از:
- یک عفونت سیستمیک با انتقال خونی
- مصرف داروهای IV (داخل وریدی)
- آرتروز مفصلی
- سابقه ی آرتریت سپتیک
- آرتریت روماتوئید
سایر عوامل خطرزا که می توانند خطر ابتلا به آرتریت سپتیک را افزایش دهند عبارتند از:
- اعتیاد به الکل
- دیابت
- ایدز
- اختلالات ریوی یا کبدی
- پیری
علائم و نشانه های آرتریت سپتیک
رایج ترین مفاصلی که تحت تأثیر آرتریت سپتیک قرار می گیرند مفاصل زانو، هیپ، شانه، آرنج، مچ و انگشتان دست می باشد. معمولاً تنها یک مفصل دچار عفونت می شود. علائم در اغلب اوقات در افراد مختلف متفاوت است؛ اما علائم رایج این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تب
- درد مفصلی
- التهاب مفصلی
آرتریت سپتیک چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص زودهنگام آرتریت سپتیک از اهمیت بالایی برخوردار است. علت این امر، پیشگیری از وارد شدن آسیب های دائمی به مفاصل می باشد. فرآیند تشخیص با بررسی سابقه ی بیمار و انجام معاینات جسمانی آغاز می شود. علاوه بر این، پزشک ممکن است آزمایش هایی را نیز تجویز کند. این آزمایشات شامل موارد زیر می شود:
۱- کشیدن مایع مفصلی
این کار برای بررسی مایع مفصلی از نظر تعداد گلبول های سفید و وجود باکتری ها انجام می شود.
۲- آزمایش خون
به منظور پیدا کردن باکتری.
۳- آزمایش های ادرار، مایع نخاعی و خلط
به منظور پیدا کردن باکتری و منبع عفونت
درمان آرتریت سپتیک با دارو
این کار باعث درمان سریع تر عفونت نسبت به روش مصرف خوراکی آنتی بیوتیک می شود. بیشتر بیماران در ۴۸ ساعت اولیه ی شروع درمان با آنتی بیوتیک احساس بهبودی را تجربه می کنند. پزشک ممکن است برای درمان از آنتی بیوتیک های خوراکی نیز استفاده کند. آنتی بیوتیک های خوراکی در درمان آرتریت سپتیک باید در دوره های درمانی ۶ تا ۸ هفته ای مصرف شوند.
برای درمان کامل عفونت، حتماً باید دروه ی درمان و مصرف آنتی بیوتیک را کامل کنید (حتی در صورت بهبودی زودهنگام علائم). در صورتی که علت عفونت شما قارچی باشد، پزشک به جای آنتی بیوتیک برای شما داروهای ضد قارچ تجویز خواهد کرد. عفونت های آرتریت سپتیک ویروسی نیازی به درمان دارویی ندارند.
درمان ارتریت سپتیک با تخلیه مایع مفصلی (مایع سینوویال)
در تعداد زیادی از بیماران مبتلا به آرتریت عفونی تخلیه مایع مفصلی ضروری می باشد. هدف از انجام این روش، تخلیه مایع عفونی، کاهش درد و تورم و جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر مفصل است. معمولاً مایع مفصلی به کمک آرتروسکوپی تخلیه می شود اما امکان تخلیه آن در روش جراحی باز نیز وجود دارد.
پزشک در روش آرتروسکوپی چندین برش کوچک را در نزدیکی مفصل آسیب دیده ایجاد کرده و سپس یک لوله کوچک مجهز به دوربین را از طریق این برش ها به سمت مفاصل هدایت می کند. پزشک از تصاویری که توسط دوربین ارسال می شود برای تخلیه ی مایع عفونی از مفصل استفاده می کند. معمولاً یک درن، درون برش ایجاد شده قرار داده خواهد شد و درون مفصل باقی می ماند تا از بروز تورم مجدد جلوگیری کند. پزشک پس از چند روز (۲۴-۴۸ ساعت )اقدام به خارج کردن لوله می کند.
در موارد کمی پزشک از یک سرنگ کوچک برای تخلیه مایع عفونی استفاده می کند، که در این حالت نیازی به انجام عمل جراحی نخواهد بود. به این روش آرتروسنتز گفته می شود. اغلب این روش تا چند روز تکرار می شود تا پزشک اطمینان حاصل کند که مایع عفونی مفصل به طور کامل تخلیه شده است.
بیشتر موارد آرتریت های عفونی برای درمان نیازمند جراحی هایی مثل آرتروسکوپی یا عمل جراحی باز می باشند. در برخی از موارد، برای خارج کردن قسمت های آسیب دیده ی مفصل یا حتی جایگزین کردن مفصل نیاز به جراحی می باشد؛ اما این مرحله تنها بعد از درمان کامل عفونت انجام می شود.
روش های درمانی دیگر که در کنار درمان اصلی برای کاهش درد ناشی از عفونت انجام می شود می تواند شامل موارد زیر باشد:
- استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
- استراحت دادن به مفصل مربوطه
- آتل بستن مفصل آسیب دیده
- فیزیوتراپی
مریم
جمعه ۲۸ مهر ۲( 1 ماه پیش)
تعداد بازدید: 44
مشاهده پرسش
