زخم‌ ساق پای دیابتی و علت‌های آن

زخم‌ ساق پای دیابتی به دلیل عواملی همچون اختلالات عروقی، آسیب به اعصاب (نوروپاتی)، کاهش احساس درد و بی‌حسی پاها، و نقص در سیستم ایمنی بدن به وجود می‌آیند. اختلالات عروقی موجب کاهش جریان خون به اندام‌ها می‌شوند که بهبود زخم‌ها را کند می‌کند و خطر عفونت را افزایش می‌دهد. 

نوروپاتی دیابتی نیز باعث کاهش یا از دست دادن حس در پاها می‌شود، بنابراین ممکن است فرد متوجه زخم یا آسیب نشود تا زمانی که به مرحله پیشرفته‌ای برسد. بعضی از علت‌ها و عوامل مؤثر بر ایجاد زخم‌ ساق پای دیابتی عبارتند از:

۱_ نوروپاتی (آسیب عصبی)

نوروپاتی دیابتی باعث کاهش یا از دست دادن حس در پاها می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث شود که زخم‌ها و جراحات کوچک که به طور معمول بی‌ضرر هستند، بدون توجه باقی بمانند و به مرور زمان بزرگتر و عفونی شوند.

۲_ بیماری‌های عروقی محیطی

دیابت می‌تواند منجر به تصلب شرایین و بیماری‌های عروقی محیطی شود. این شرایط باعث کاهش جریان خون به پاها می‌شوند و روند بهبود زخم‌ها را کند می‌کنند. 

۳_ عفونت‌ها

زخم‌های دیابتی به دلیل کاهش جریان خون و ضعف سیستم ایمنی بدن دیابتی‌ها، به راحتی دچار عفونت می‌شوند. عفونت‌های باکتریایی، قارچی و حتی ویروسی می‌توانند زخم‌ها را تشدید کنند و باعث ایجاد مشکلات بیشتری شوند.

۴_ فشار و ترومای مکانیکی

فشارهای مکانیکی مداوم، مانند پوشیدن کفش‌های نامناسب یا فشار از طریق راه رفتن طولانی مدت، می‌تواند به ایجاد زخم‌ها کمک کند.

۵_ مراقبت ناکافی از پاها

عدم رعایت بهداشت مناسب پاها و عدم مراقبت از زخم‌های کوچک می‌تواند منجر به ایجاد زخم‌های بزرگتر و عفونی شود. پاکسازی منظم پاها، استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و پوشیدن جوراب‌های مناسب می‌تواند به کاهش خطر زخم‌های دیابتی کمک کند.

با تشخیص و درمان به موقع، بسیاری از مشکلات مربوط به زخم‌های دیابتی قابل پیشگیری یا بهبود هستند. در صورت بروز هر گونه زخم یا آسیب به پاها، مشورت با پزشک یا متخصص زخم‌های دیابتی توصیه می‌شود.