بدن شما با بالا رفتن سن تغییر می کند؛ یکی از نشانه های پیری، ضعیف شدن قلب نیست. بلکه یکی از تغییرات احتمالی که با افزایش سن ممکن است متوجه شوید، ایجاد انحنا یا قوز در قسمت بالای ستون فقرات است. این قوز در افراد مسن تر یک مشکل شایع است، اما با این وجود کاملاً قابل درمان است.
قوز دواگر یا قوز بالای کمر چیست؟
قوز کمر، یک برجستگی در پایه ی گردن است که معمولاً مربوط به کیفوز یا انحنای زیاد ستون فقرات است، که در آن ستون فقرات مقداری رو به جلو خم می شود. به طور سنتی تصور می شود که قوز کمر مربوط به زنان مسن می شود، اما هرکسی ممکن است به این شرایط دچار شود. متخصصان تخمین می زنند که قوز کمر، از هر ۵ فرد بالای ۵۵ سال، ۲ نفر را درگیر می کند.
از آنجا که پوکی استخوان در زنان شایع تر است، بنابراین احتمال بروز قوز کمر نیز در آنان بیشتر است، اما فقط سن نیست که منجر به این شرایط می شود. قوز کمر مشکلی ست که اغلب بعد از مشکلات وضعیتی به ویژه در افرادی که اکثر اوقات رو به پایین به موبایل یا صفحه ی کامپیوتر نگاه می کنند، مشاهده می کنیم.
علل اولیه قوز کمر
دو علت اولیه برای قوز کمر وجود دارد:
علل وضعیتی:
این شرایط بر اثر خم شدن به پایین و نگاه کردن به موبایل یا کامپیوتر اتفاق می افتد. نحوه ی نشستن در محل کار و فعالیت های دیگری که غالباً انجام می دهید نیز باعث علل وضعیتی قوز کمر می شوند.
پوکی استخوان:
معمولاً در بیماران مسن تر رخ می دهد. این بیماران می توانند دچار کیفوز یا خم شدن رو به جلوی بخش بالای ستون فقرات شوند که منجر به خمیده شدن کمر می شود. قوز کمر ناشی از پوکی استخوان، به دلیل تغییرات در ستون فقرات مرتبط با پیشرفت پوکی استخوان، آهسته تر اتفاق می افتد.
علائم رایج قوز کمر
برخی از رایج ترین علائم قوز کمر شامل موارد زیر می شوند:
- متوجه شوید سرتان در یک وضعیت خم شده به جلو قرار دارد.
- یک قوز فیزیکی در بالای کمر خود مشاهده کنید.
- درد در گردن و بالای کمر، به ویژه با حرکات خاص
- اگر قوز کمر شما مرتبط به کیفوز و پوکی استخوان باشد، یا اگر دچار شکستگی شده باشید نیز ممکن است درد و سفتی در ناحیه ی درگیر را تجربه کنید.
- در موارد شدید، شما ممکن است در نگاه کردن به بالا، دچار مشکل شوید.
درمان قوز کمر
مهمترین درمان قوز کمر، به ویژه قوز ناشی از علت وضعیتی، تمرینات اصلاح وضعیت از طریق کشش و تقویت عضلات قسمت بالای گردن و کمر می باشد. به طور کلی، در بیماران مبتلا به قوز کمر به علت مشکل وضعیتی، مبنای اصلی درمان، کار با فیزیوتراپیست برای یادگیری برخی از ورزش های مناسب جهت اصلاح عدم تعادل ها و ناهنجاری های وضعیتی است.
معمولاً یک فیزیوتراپیست با شما به مدت شش تا هشت هفته کار می کند و سپس حرکات کششی و فعالیت های تقویتی را با شما ادامه می دهد تا آن را به تنهایی انجام دهید. از آنجا که زمان زیادی طول می کشد تا قوز کمر ایجاد شود، بهبودی آن نیز مدت زمان زیادی طول می کشد. شما باید عضلات و وضعیت بدنی خود را بازیابی کنید که ممکن است چند ماه طول بکشد، اما اگر به این تمرینات ورزشی پایبند باشید، به مرور زمان بهبود پیدا می کند.
برخی از این درمان های فیزیوتراپی، زمانی که قوز کمر بیشتر ناشی از پوکی استخوان باشد، بسیار مؤثر هستند. اگر قوز کمر شما ناشی از پوکی استخوان باشد، پزشک ابتدا باید علت پوکی استخوان را شناسایی و درمان کند. درمان این علل برای درمان قوز کمر ضروری می باشد. اگر تغییر شکل ستون فقرات عامل مشکل باشد، در موارد شدید و وسیع، شما می توانید با روش جراحی قوز کمر را اصلاح کنید. هنوز، اکثر پزشکان به ندرت از این درمان های جراحی استفاده می کنند.
پیشگیری از قوز کمر
برای علل وضعیتی، تمرکز روی وضعیت بدنی خوب می تواند از قوز کمر پیشگیری کند. روی وضعیت بدنی و نحوه ی نشستن خود تمرکز کنید، مخصوصاً اگر باید به مدت طولانی در محل کار خود بنشینید. وضعیت بدنی مناسب را تمرین کنید، در یک وضعیت مناسب بنشینید و سطح چشم خود به صفحه ی کامپیوتر را بررسی کنید تا مدت زمان زیادی را صرف نگاه کردن به پایین نکنید.
انجام تمرینات وضعیت بدنی برای قوی نگه داشتن ستون فقرات و هسته ی بدن نیز به پیشگیری از قوز کمر کمک می کند. برای علل پوکی استخوان، بهتر است سلامت استخوان های خود را بررسی کنید. از یک رژیم غذایی متعادل، مصرف ویتامین دی و انجام ورزش منظم از جمله تمرینات استقامتی اطمینان حاصل کنید تا به هنگام بالا رفتن سن از پوکی استخوان خودداری کنید. بسیاری از افراد فرض می کنند که اگر دچار قوز کمر شوند، هیچ کاری نمی توان در مورد آن انجام داد و هیچ گاه بهبود پیدا نمی کند و فقط باید با آن زندگی کنند.
گرچه، این موضوع قطعاً صحیح نیست، مخصوصاً اگر قوز کمر ناشی از یک مشکل وضعیتی باشد. ما می توانیم از ورزش ها و حرکات اصلاحی دیگر برای کمک به درمان قوز کمر به مرور زمان استفاده کنیم و درد و عملکرد افراد را بهبود بخشیم.