افزایش طول قد اندام ها معمولا برای اصلاح اندام هایی که رشد نابرابری دارند، انجام می شود. برای مثال، پزشک در صورتی جراحی افزایش طول اندام را توصیه می کند که به علت صدمه یا شرایط مادرزادی، یک اندام بیمار در مقایسه با سمت دیگر او، به طور غیر طبیعی کوتاه تر باشد.

⬅️ چگونه میتوان کوتاهی پا را تشخیص داد؟ ➡️

پزشکان معمولاً این جراحی را توصیه نمی کنند، مگر زمانی که اندام های بیمار، حداقل به اندازه ۲ سانتی متر، اختلاف اندازه داشته باشند. در غیر این صورت، پزشک درمانهای دیگر مانند پوشیدن کفش مخصوص را برای اصلاح اختلاف اندازه اندام ها، توصیه می کند. علت های زمینه ای که می توانند منجر به اختلاف در اندازه اندام ها شوند شامل موارد زیر می شوند:

۱- نقصهای مادرزادی که بر رشد استخوان تأثیر می گذارند

۲- فلج مغزی

۳- سابقه شکستگی استخوان یا آسیب به اندام ها که بر رشد آن تأثیر می گذارند.

۴- سابقه ی فلج اطفال

۵- سابقه عضلات کوتاه و سفت شده

۶- بیماری لِگ پِرتس در کودکان که لگن را تحت تأثیر قرار می دهد

۷- جراحی افزایش قد در جوانان ۱۸ تا ۲۵ سال، که در سنین پایان رشد استخوان قرار دارند، رایج تر است. گرچه، در موارد نادر، این عمل ممکن است در افراد مسن تر نیز انجام شود.

۸- در صورتی که استخوان های فرد رشد بیشتری نداشته باشند، پزشک ممکن است جراحی کوتاه کردن پای بلندتر را توصیه کند.

۹- در موارد کوتولگی یا کوتاه قامتی، مخصوصاً در اثر آکندروپلازی که نوعی اختلال ژنتیکی است، پزشک ممکن است جراحی افزایش طول اندامها را برای هر دو پا توصیه کند.

۱۰- در حالی که جراحی افزایش طول پاها، یک عمل زیبایی محسوب می شود، اما می تواند عوارض جانبی ناشی از پاهای نابرابر را نیز رفع کند. برای مثال طول نابرابر پاها موجب انحنای ستون فقرات یا لگن نامتقارن می شود.