اگر شما تاندونیت آشیل یا التهاب تاندون آشیل داشته باشید، برای کمک به بهبودی، می توانید حرکات کششی انجام دهید. کوتاهی آشیل پا، معمولاً بر اثر فعالیت فیزیکی سخت و شدید ایجاد می شود و علائم آن شامل سفتی، ضعف، ناراحتی و دامنه ی حرکتی محدود می باشد. گاهی اوقات، تاندویت آشیل، تاندینوپاتی آشیل نیز نامیده می شود، اما این دو مورد، شرایط مشابهی نیستند.

تاندینوپاتی آشیل، فرسودگی و آسیب کلاژن در تاندون می باشد. این شرایط زمانی ایجاد می شود که تاندونیت آشیل، مزمن شده باشد. شرایطی دیگری که بر این ناحیه تأثیر می گذارند، تاندینوز آشیل یا پارگی های ریز در تاندون و پارگی کامل یا جزئی تاندون آشیل می باشد. در صورتی که تاندونیت آشیل درمان نشود، احتمال وقوع این شرایط بیشتر می شود.

برای سرعت بخشیدن به درمان و بهبود دامنه حرکتی، این حرکات کششی تاندون آشیل را امتحان کنید.

۱. کشش دونده یا کشش ساق پا

التهاب تاندون آشیل، می تواند موجب سفتی عضلات و یا ناراحتی پا شود. حرکت دونده یا کشش ساق پا، با شل کردن تاندون، موجب تسکین تاندون آشیل می شود. برای انجام این حرکت، شما به یک دیوار یا صندلی نیاز دارید:

۱. دست خود را روی دیوار یا صندلی قرار دهید. در صورت استفاده از دیوار، دستان خود را هم سطح چشمانتان قرار دهید.

۲. پای خود را یک قدم به سمت عقب ببرید. پاشنه را روی زمین قرار دهید و پنجه پا رو به جلو باشد.

۳.  زانوی سمت  سالم خود را به طرف دیوار خم کنید و پای عقبی خود را صاف نگه دارید.

۴. به سمت دیوار خم شوید تا جایی که کشش خفیفی در ساق پای خود احساس کنید. خم شدن را نباید تا جایی ادامه دهید که احساس درد کنید.

۵. ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید و این حرکت را سه بار تکرار کنید.

اگر صاف کردن پا برای شما مشکل است، می توانید این حرکت را با زانوهای خم شده امتحان کنید. برای شروع، می توانید به دیوار نزدیک تر باشید و پای عقب خود را خم کنید تا جایی که کشش را احساس کنید. این حرکت کششی را به مدت ۳۰ ثانیه نگه دارید و سه بار آن را تکرار کنید.

۲. کشش پنجه به دیوار

در صورتی که کشش ساق پا، موجب ناراحتی شانه های شما شود، کشش پنجه به دیوار می تواند برای شما ایده آل باشد. این حرکت فشار کمتری روی بالاتنه وارد می کند و مانند حرکت ساق پا، با کاهش فشار روی تاندون آشیل، به تحرک بیشتر پا کمک می کند. این حرکت ها را با پای آسیب دیده، انجام دهید.

۱. روبه دیوار بایستید و پنجه های خود را بالا و در مقابل دیوار قرار دهید. هرچه پنجه پای خود را بالاتر بیاورید، کشش عمیق تری احساس می شود.

۲. روبه جلو خم شوید و پاشنه پای خود را روی کف زمین قرار دهید (پای دیگر در عقب قرار می گیرد، پنجه رو به جلو و پاشنه روی زمین است).

۳. این حرکت را به مدت ۳۰ ثانیه حفظ کنید و سه بار آن را تکرار کنید.

۳. حرکت رها کردن پاشنه

رها کردن پاشنه، حرکت کششی دیگری برای تسکین تاندون آشیل است. شما این حرکت را می توانید روی یک راه پله و یا نردبان انجام دهید. در صورتی که می خواهید این جرکت را روی نردبان انجام دهید، از قفل بودن نردبان اطمینان حاصل کنید. این حرکت کششی را با پایی که مشکل تاندون آشیل دارد، انجام دهید.

۱. نرده های راه پله یا نردبان را بگیرید.

۲. سینه ی پای خود را روی لبه ی پله قرار دهید.

۳. اجازه دهید پاشنه ی پایتان از روی پله رها شود.

۴. این حالت را به مدت ۳۰ ثانیه نگه دارید و ۳ بار آن را تکرار کنید.

اگر شما در حفظ تعادل مشکل دارید، این حرکت را تحت نظارت پزشک انجام دهید.