در هنگام انتخاب یک کفش جدید باید اطمینان یافت که انگشتان پا تحت فشار نبوده و هیچ کدام از انگشتان به دیگری فشار وارد نمی کند. جهت اطمینان از اندازه مناسب کفش می توانید از فروشنده درخواست کنید که طول و عرض پای شما را اندازه گیری کند.

از خرید کفش های دارای اندازه نامناسب خودداری کنید. اصطلاحی تحت عنوان ((جا باز کردن)) حقیقت نداشته و تنگی کفش تنها سبب درد و آسیب به پا می شود.

افراد ممکن است معیارهای متفاوتی در خرید کفش های مناسب ورزشی داشته باشند. اما تحت هر شرایطی قبل از انتخاب کفش از افراد مطلع مشورت بگیرید. برای مثال برای دویدن با پای برهنه باید تکنیک های مناسب دویدن را یاد بگیرید. نوع کفش ورزشی خود را ناگهان عوض نکنید زیرا بسیاری از آسیب ها نتیجه تغییر ناگهانی کفش ورزشی است.

 افرادی که حس را در پاهایشان به دلیل مشکلات عصبی از دست داده اند، مانند افراد دیابتی، در معرض ابتلا به شکستگی استخوان کف پا قرار دارند.

کفش را از نظر ساختار کلی آن بررسی کنید. کفش باید از ناحیه پنجه و نه از قوس کف پا خم شود. وجود یک قوس محکم و پایدار در کفش سبب حمایت بیشتر از پا می شود. افراد نباید بتوانند به آسانی پشتی پاشنه کفش را به داخل فرو برند. باید در هنگام خرید به مناسب بودن ناحیه قرار گیری انگشتان توجه کرد. علاوه بر شکل، عمق این ناحیه نیز اهمیت دارد. در صورتی که ناحیه قرار گیری انگشتان عمق بیشتری داشته باشد، کفش توانایی بیشتری در سازگاری با بونیون، انگشت چکشی و پنجه های پهن خواهد داشت.

بهترین شکل این ناحیه مربع است. در صورت عدم دسترسی به پنجه مربعی در کفش، انواع گرد بهتر از انواع نوک دار هستند. کفش های دارای بند یا چسب حمایت بیشتری به قوس کفش ارائه می دهند. کفش های دارای کفه قابل تعویض ایده آل هستند زیرا در صورت نیاز می توان از کف های طبی یا ارتوتیک استفاده کرد. کفش هایی که در آن ها زبانه به ناحیه فوقانی متصل است راحتی بیشتری را برای مصرف کننده دارند. البته، اضافه کردن کف های اضافی یا ارتوتیک به کفش های دارای زبانه متصل دشوار است.